Waiting ~ Ha Jin (1999)

>> Meer over
>> Yates -geschreven in de tijd dat hij een vergeten schrijver was:
>> http://bostonreview.net/BR24.5/onan.html
>>
>> Hilde
----
En wat heeft dit met bovenstaande titel te maken vragen jullie grrlies
nu natuurlijk...
Nou, het zit zo, ik las net het gesprek tussen Trude en Hilde terwijl
ik wachtte op inspiratie te beginnen met het schrijven van de mail
over het gewEldige boek dat een tijdje op mijn buro geduldig lag te
wachten tot ik hem weer in handen zou nemen om de citaten eruit te
halen. Ik klikte ook op de link en begon met lezen. Een lang erg
enthusiast verhaal (die ik nog moet uitlezen) waarin het volgende
staat:
---
he wrote about the mundane sadness of domestic life in language that
rarely if ever draws attention to itself. There's nothing fussy or
pretentious about his style. If anything, his work could be called
simple or traditional,
---
Ha! Dit kan ik dus mooi gebruiken om mijn mail over Waiting in te
leiden! Want als er iemand hierover kan schrijven is het Ha Jin wel.
'Mundane sadness of domestic life' - nou, dit boek is een soort
overtreffende trap van... eh... geijkte dagelijks verdriet? Ojee, en
nu denken jullie natuurlijk dat het een depressieve rotboek is... en
ok, ik heb inderdaad niet gelachen tijdens het lezen. Maar dat hoeft
uiteraard niet. Ik heb wel de puurheid van de taal en de strakke
lijnen van het verhaal regelmatig bewonderd. En het einde is zo...
perfect gewoon! Zo'n eind die ik eigenlijk al aan had moeten zien
komen maar dat dan niet deed, want het was eigenlijk best subtiel.
Maar onvermijdelijk. Als een perfect geschreven kort verhaal waar
iedere onderdeel belangrijk is voor het geheel zit dit roman in
elkaar. De karakters voeren de boventoon - de plot is ondergeschikt,
en wat plot er wel is, is eentje die volledig gestuurd is door de
karakters. En hun omstandigheden dan, want het leven in China kent
regels de strengheid waarvan wij ons amper kunnen voorstellen. Ach,
ik ratel hier door en jullie weten nog niet eens 'waar het over gaat'
natuurlijk! Ok, heel kort dan. Doctor in de Chinese Leger heeft een
vrouw in zijn thuis dorp die hij een keer in het jaar ziet want hij
werkt in de grote stad. Hun huwelijk was geregeld en hij houdt niet
van haar. Hij heeft een vrouw in de stad die hij veel voor voelt maar
voordat hij iets met haar kan beginnen moet hij scheiden. Iedere jaar
probeert hij dat te regelen maar iedere jaar stelt hij het weer uit.
Uiteindelijk - nou ja, ik vertel het niet verder natuurlijk want dat
zou alles verklappen.
De style/thema van wachten deed me soms denken aan Remains of the Day
van Kazuaguro (spelling?)
Ik had zin om 'iets over China' te lezen wegens actualiteit gehaalte
de laatste tijd. Ik heb een heel gelukkige keus gemaakt. Oja, voor
de mensen die dat interessant vinden, dit boek heeft ook de
Pen/Faulkner award gehad en was een Pulitzer Prize finalist.

elma
die ineens verbaast ziet dat ze helemaal geen ezelsoren heeft gemaakt!
Dus geen citaten. Geen bewaarbare zinnen. Heel knap dus, om een
boek te schrijven dat ik enorm bewonder, zonder enige
'mooischrijverij'!