Onderstaande stuk had ik in draft en maak ik nu af met wat meer citaten onderaan plakken. Ik heb erg genoten van dit boek. Tijdens mijn eigen Voyage heb ik het uitgeleend aan een Canadees dokter die het boek in zijn studietijd had gelezen en graag wat passages wilde herlezen. Het is veel en veel toegankelijker dan je ooit zou kunnen denken, echt een aanrader.
==============
Oftewel ' Journal of Researches into the Geology and Natural History of the Various Countries visited during the Voyage of HMS Beagle round the World´ zoals het geschreven is op de schitterend titelpagina van mijn editie uit 1910. Die ook nog toevallig bijna precies hetzelfde vaalgroen kleur heeft als het broek die ik aan had voor het meeste van mijn eigen Voyage langs de kust van Chile. (Erg Nutteloos Detail heet dit geloof ik ... :-)
Ik had eigenlijk verwacht dat het misschien 'zwaar' zou lezen en had gedacht dat het dus niet zo heel snel zou gaan, maar het leest eigenlijk erg lekker weg. Ik ben zelfs bang dat ik een ander boek gauw moet zien te regelen anders zit ik misschien ergens halverwege op de boot zonder geschikte leesvoer! (Ik schrijf dit nu in Puerto
Natales, voor vertrek en ben bijna al op pagina 100.) Hij schrijft erg aanstekelijk over alle (maar dan ook Alle) details van wat hij ziet. Als iemand ooit een cursus Descriptive Writing wil volgen hoeven ze alleen maar Darwin te lezen, want die man weet wat beschrijven inhoudt. Tegenwoordig zou een biologie boek veel foto's hebben, maar Darwin deed maar meer met de ' als een schilderij een
duizend woorden kan zeggen dan doe ik maar die 1000 woorden ipv de foto...' . En het is alles behalve saai. Ik kan me af en toeheerlijk irriteren aan zijn woordkeus, hoe veel ik mijn best doe om te realiseren dat hij een man van zijn tijd was en de gedachten van blanke witte mannen van die tijd waren nu eenmaal anders dan hoe we nu denken... Maar moet je horen, over 2 soorten vogels:
'Both are of a tame and stupid disposition and are so unaccustomed to visitors, that I could have killed any number of them with my geological hammer.' Waarom 'stupid'? Waarom niet 'trusting' of 'unafraid'.
Of dit dan: 'This spot is notorious from having been,for a long time, the residence of some runaway slaves, who, by cultivating a little ground near the top, contrived to eke out a subsistence. At length they were discovered, and a party of soldiers being sent, the whole were seized with the exception of one old woman, who, sooner than again be led into slavery, dashed herself to pieces from the summit of the mountain. In a Roman matron this would have been called the noble love of freedom: in a poor negress it is mere brutal obstinacy.'
!!!???¡¡¡¿¿¿
Of: 'I was crossing a ferry with a negro,who was uncommonly stupid.
In endeavouring to make him understand, I talked loud, and made signs'
Ach en dan vergeef ik hem weer al zijn grofheden, want hij kAn best mooi schrijven...
'At this elevation the landscape attains its most brilliant tint; and every form, every shade, so completely surpasses in magnificence all that the European has ever beheld in his own country, that he knows not how to express his feelings.'
'The day has passed delightfully. Delight itself, however, is a weak term to express the feelings of a naturalist who, for the first time, has wandered by himself in a Brazilian forest.'
Het is ook leuk dat dit Darwin is in zijn pre-Darwinian tijdperk (als jullie me nog volgen dan...). Wat wij nu allemaal als Darwinism kennen, had hij zelf nog niet bedacht. Hij is nog aan het denken, hij refereert naar andere biologen van die tijd, vaak op roddelachtige toon: ' Lamarck would have been delighted with this fact, had he known it, when speculating (probably with more truth than usual with
him) on the gradually acquIred blindness [...]'
En het is uiteraard leuk dat hij dingen opmerkt die mij ook opgevallen zijn. De enorm hoeveelheid roofvogels. Hij geeft ook een verklaring voor: ´In their habits they well supply the place of our carrion crows, magpies, and ravens; a tribe of birds widely distributed over the rest of the world, but entirely absent in South America.'
Voor wie een beeld van Darwin heeft van een geleerde man met een schrijfboekje die rustig alles observeerd, niets is verder van de waarheid. Hij was een drukke jager, heeft heel veel beesten zelf gedood, ontveld en geprepareerd. Hij gallopeerde wild over de pampa met de gauchos, leerde hoe hij een bolas moest gebruiken (2 stenen aan
een touw, om ñandù's te vangen/doden). Ik vind het alleen jammer dat hij in dit boek niets vertelt over de schip en de reis daarmee. Iedere hoofdstuk begint met de volgende plaats aan land.
------
There is high enjoyment in the independence of the Gaucho life - to be able at any moment to pull up your horse, and say, ' Here we will pass the night.'
--
The scene, however, was novel, and a little danger, like salt to meat, gave it a relish.
--
Colonia del Sacramiento. [...] It is very ancient; and the irregularity of the streets, and the surrounding groves of old orange and peach trees, gave it a pretty appearance.
(ha, ik heb hier 15 million foto's genomen!)
--
we had now on board, York Minster, Jemmy Button and Fuegia Basket.
(dit is zO leuk om die mensen in dit boek tegen te komen! Ze zijn oorspronkelijke bewoners van Tierra del Fuego die een paar jaar in Engeland hebben doorgebracht - ik heb veel over ze gelezen in verschillenden museums en nu ineens verschijnen ze in Darwin's boek! Het is een beetje zoals dat moment in een David Mitchell boek wanneer
je een karakter ineens tegen komt die je 'ken' van een ander verhaal.
Maar dit zijn Echte mensen! Heerlijk!)
--
The mountains were here about 3000 feet high, and terminated in sharp and jagged points. They rose in one unbroken sweep from the water's edge, and were covered to the height of 14 or 1500 feet by the dusky-coloured forest. It was most curious to observe, as far as the eye could range, how level and truly horizontal the line on the mountain side was, at which trees ceased to grow; it precisely resembled the high-water mark of drift-weed on a sea-beach.
--
It is scarcely possible to imagine any thing more beautiful than the beryl-like blue of these glaciers.
--
The perfect equality among the individuals composing the Fuegian tribes, must for a long time retard their civilization. As we see those animals, whose instinct compels them to live in society and obey a chief, are most capable of improvement, so is it with the races of mankind.
--
The Cordillera, however, viewed from this point, ow the greater part of their beauty to the atmosphere through which they are seen. When the sun was setting in the Pacific, it was admirable to watch how clearly their rugged outlines could be distinguished, yet how varied and how delicate were the shades of their colour.
--
The paths were very bad, but both the geology and scenery amply repaid the trouble.
--
The setting of the sun was glorious; the valleys being black, whilst the snowy peaks of the Andes yet retained a ruby tint.
--
The volcano of Osorno was spouting out volumes of smoke. This most beautiful mountain, formed like a perfect cone, and white with snow,
stands out in front of the Cordillera.
--
Everyone on this road acts on a 'hail fellow well met' fashion
--
Their expression is generally grave, and even austere, and possesses much character.
--
When we reached the crest and looked backwards, a glorious view was presented. The atmosphere serplendently clear; the sky an intense blue; the profound valleys; the wild broken forms; the heaps of ruins, piled up during the lapse of ages; the bright-coloured rocks, contrasted with the quiet mountains of snow; all these together
produced a scene no one could have imagined. [...] I felt glad that I was alone: it was like watching a thunderstorm, or hearing in full orchestra a chorus of the Messiah.
--
These lizards, when cooked, yield a white meat, which is liked by those whose stomachs soar above all prejudices.
--
It is the fate of most voyagers, no sooner to discover what is most interesting in any locality, than they are hurried from it
--
Only the other day I looked forward to this airy barrier as a definite point in our voyage homewards; but now I find it, and all such resting-places for the imagination, are like shadows, which a man moving onwards cannot catch.
--
The varieties of man seem to act on each other in the same way as different species of animals - the stronger always extirpating the weaker.
--
It has been said, that the love of the chase is an inherent delight in man - a relic of an instinctiove passion. If so, I am sure the pleasure of living in the open air, with the sky for a roof and the ground for a table, is part of the same feeling; it is the savage returning to his wild and native habits. I always look back to our boat cruises, and my land journeys, when through unfrequented countries, with an extreme delight, which no scenes of civilisation could have created.
---
But I have too deeply enjoyed the voyage, not to recommend any naturalist [...] to start on travels [...] He may feel assured, he will meet with no difficulties or dangers, excepting in rare cases, nearly so bad as he beforehand anticipates. In a moral point of view, the effect ought to be, to teach him good-humoured patience, freedom from selfishness, the habit of acting for himself, and of making the best of every occurrence. [...] Travelling ought also to teach him distrust; but at the same time he will discover, how many truly kind-hearted people there are, with whom he never before had, or ever again will have any further communication, who yet are ready to offer him the most disinterested assistence.
(Dit zijn de laatste woorden van het boek - prachtige zinnen om te gebruiken in de inleiding van welke backpackers gids dan ook.)
++++++++++++
Geen opmerkingen:
Een reactie posten