Vriend van Verdienste ~ Thomas Rosenboom (1985)

Zo, wat een boek! Spannend letterlijk tot het laatste pagina. Raar
eigenlijk, want het is 'gebaseerd op een waargebeurde moordzaak, die
zich in 1961 in Baarn heeft afgespeeld' dus weet je dat er iemand
doodgaat, maar toch is het bijna bloedstollend soms. Ik heb maar de
vaagste kennis van wat er feitelijk gebeurd is in 1961 maar ik geloof
dat Rosenboom de ontknoping op een briljante manier een draai geeft en
dat het niet 'zo' is gegaan. Maar behalve de knap opgevoerde spanning
is het boek ook op veel andere manieren heel goed in elkaar gezet.
Een van de jongens in het verhaal heeft een tamme kraai. Er is
uitvoerig beschreven hoe hij dat beest gevangen houdt en leert om hem
te accepteren als baas. Later wordt hij zelf gevangen gehouden en de
parallelen zijn schrijnend. Ook de klasse verschillen zijn erg
duidelijk in beeld gebracht. De karakters in het verhaal zijn (kort
samengevat) Boefje 1, Boefje 2, Lullo 1 en Lullo 2 (Met dank aan
Jiskafet). En dan is er natuurlijk de tijdsbeeld. (En toch, en toch,
het verhaal heeft ook iets tijdeloos - zou morgen bij wijs van spreken
ook weer kunnen gebeuren ergens...) De tieners (de oudste is 19)
dragen stropdassen. Iets te drinken meenemen voor een feest hield
niet automatisch in dat het alcoholisch was. Fa-sci-ne-rend allemaal.
Als afsluiter laat ik me binnenkort langs Het Huis Waar het Allemaal
Gebeurd Is brengen. Kan ik lekker griezelen terwijl ik naar het
torentje kijk waar Boef 1 een maandlang in zijn eigen stank opgesloten
zat, terwijl zijn tamme kraai af en toe op bezoek kwam via het
raampje. (Ik kan inmiddels geen kraai meer zien zonder te
huiveren...)
--
het torentje met de puntmuts op tekende zich vrijelijk af tegen de
uitdovende, gele lucht.
--
Weet je nog, Dorien, dat ik vroeger altijd van moeder op je rug moest
gaan zitten als je de vloer wreef? Volgens haar werd er dan beter
geboend, met meer kracht, en ik vond het natuurlijk prachtig.
--
een bos van oude herfstschade en wildgroei
--
Alle ontbinding eindigde ten slotte in de helderheid van een schoon skeletje
--
daar werd de dag uitgevlagd met stroken hemelsblauw en geel
--
Niet in staat hem als oorzaak van de honger te zien zou hij hem van
lieverlede vanzelf gaan waarderen als de brenger van het voedsel.
(Stockholm syndroom in een notendop?)
--
terwijl hij zijn hand op zijn schouder lei
('lei'? Is dit een ouderwets/ongebruikelijke versie van 'legde'?)
--
Het is vreemd om te bedenken dat deze overweging van verdediging nog
steeds[...] bepalend is voor de draaiing van welteltrappen
+++++++++